26 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu Komitetu REACH został przegłosowany projekt rozporządzenia ws. ograniczenia mikroplastików celowo dodawanych do produktów. Ustawa SUP (Single Use Plastic) wywiera również konsekwencje na branżę kosmetyczną, która choć nie stanowi głównego źródła zanieczyszczeń mikroplastkiem, jest zobligowana dostosować się do zapisów rozporządzenia, którego publikacja przewidziana jest na III / IV kwartał bieżącego roku (prawdopodobnie sierpień 2023 r.)

 

W myśl rozporządzenia produkt, który zawiera cząsteczki mikroplastiku w stężeniu równym lub większym niż 0,01 % (wagowo) nie może zostać wprowadzony do obrotu. Obostrzenia dotyczące zawartości mikroplastiku nie dotyczą m.in.: produktów leczniczych, nawozów, wyrobów do diagnostyki in vitro, żywności.

 

Terminy przejściowe dla branży kosmetycznej (od dnia wejścia w życie w rozporządzenia):

 

• produkty spłukiwane (rinse-off) – 4 lata;
• produkty niespłukiwane (leave-on) – 6 lat;
• produkty do makijażu, ust i paznokci – 12 lat;
• mikrocząstki syntetycznego polimeru stosowane jako materiał ścierny, tj. do złuszczania, polerowania lub czyszczenia (mikrogranulki, mikrodrobiny plastikowe) nie mają terminu przejściowego. Oznacza to, że zostaną zakazane po wejściu w życie rozporządzenia (prawdopodobnie 20 dni po publikacji w Dz.U. UE).

 

Przez okres przejściowy należy rozumieć czas, po upływie którego produkty niezgodne nie mogą znajdować się w obrocie. Przez mikroplastik należy rozumieć mikrocząstki polimerów syntetycznych, zgodnie z definicją podaną w rozporządzeniu.

 

 

OBOWIĄZKI DOSTAWCÓW SUROWCÓW & WYTWÓRCÓW PRODUKTÓW KOSMETYCZNYCH


Dostawcy surowców dla przemysłu kosmetycznego zobowiązani są w ciągu 24 miesięcy do udostępnienia dokumentacji umożliwiającej wytwórcom produktów kosmetycznych, dalszym użytkownikom oraz innym dostawcom wypełnienie ich obowiązków wynikających z rozporządzenia. Dokumentacja powinna zawierać wymagane informacje, w tym m.in.: dotyczące tożsamości, ilości lub, w stosownych przypadkach również stężenia oraz wymiarów mikrocząstek polimerów syntetycznych w substancji lub mieszaninie a także informacje dot. instrukcji użytkowania i unieszkodliwiania lub w przypadku gdy dany składnik nie zawiera mikroplastiku – stosownego oświadczenia (nie zawiera mikroplastiku / nie wpisuje się w definicję mikroplastiku).

 

Wytwórcy produktów kosmetycznych zobowiązani są do zrewidowania dokumentacji surowcowej, przeanalizowania jej pod kątem zawartości mikroplastiku i dostosowania ewentualnych zmian do przepisów obowiązującego prawa, co w niektórych przypadkach może wiązać się z reformulacją istniejących receptur kosmetycznych oraz aktualizacją dokumentacji, w tym również raportu bezpieczeństwa produktu kosmetycznego. Oczywiście zmiany prawne mają bezpośredni wpływ na formulacje produktów kosmetycznych, co stanowi ważą informację dla technologów.